Zgodnie ze swoim tytułem, książka Magdaleny Grycman adresowana jest nie tylko do rodziców, lecz także do wszystkich osób stykających się w swojej pracy zawodowej z dziećmi obarczonymi zaburzeniami w zakresie komunikowania się. Autorka dzieli się tutaj wiedzą, którą pozyskała od rodziców, nauczycieli oraz terapeutów dzieci cierpiących na zaburzenia związane z umiejętnością porozumiewania się.Czytelnicy znajdą w prezentowanej książce odpowiedzi między innymi na takie pytania jak: od czego zacząć pracę nad rozwojem komunikacji w jaki sposób obserwować umiejętności porozumiewania się jak korygować wdrożone już strategie czy ich dziecko będzie mówić jak rozszerzać słownictwo jak odczytać problemy ucznia jak wzbudzić w dziecku chęć do rozmawianiaAgnieszka Pilch, Prezes Stowarzyszenia "Mówić bez Słów", podkreśla w recenzji niniejszej publikacji, że książkę tę z powodzeniem nazwać można ...bezcenną skarbnicą wiedzy o metodach pracy określanych jako alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się - tzw. AAC.Jedyna na rynku książka, która w tak przystępny, kompetentny i wszechstronny sposób porusza problemy dotyczące osób niemówiących. Poradnik ten - skierowany zarówno do terapeutów, jak i rodziców - jest bezcenną skarbnicą wiedzy o metodach pracy określanych jako alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się - tzw. AAC. Dr Magdalena Grycman w swojej najnowszej książce stara się odpowiedzieć na fundamentalne dla rodziców i terapeutów pytania: Jak mam zrozumieć moje dziecko? Jak odczytać potrzeby naszego ucznia? Ja wzbudzić w dziecku chęć do rozmawiania? Jak nauczyć dziecko bycia aktywnym uczestnikiem zdarzeń, a nie tylko obserwatorem?. Krok po kroku, strategia po strategii Autorka towarzyszy rodzicom i terapeutom w poszukiwaniu sposobu nawiązania kontaktu, dzieląc się z nimi ponad dwudziestoletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi ze złożonymi trudnościami w komunikacji. Forma rozmów, które dr Grycman prowadzi na łamach swojej książki, podkreśla niepowtarzalny charakter problemów każdego dziecka i sprawia, że jej rozmówcy włączani są w odkrywanie indywidualnych dróg komunikacji. Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że w tych działaniach towarzyszą jej aktywnie rodzice, gdyż to środowisko rodzinne jest tym, w którym rozwijają się w naturalny sposób kompetencje komunikacyjne i umiejętności językowe.Prezes Stowarzyszenia "Mówić bez Słów"mgr Agnieszka Pilch

Podręczny słownik terminów AAC (komunikacji wspomagającej i alternatywnej) jest pierwszą w Polsce tego rodzaju publikacją, adresowaną do szerokiego grona zarówno specjalistów, jak i rodziców, opiekunów, przyjaciół - osób dzielących codzienność z dziećmi i dorosłymi doświadczającymi trudności w porozumiewaniu się. Jest próbą opisania blisko 1600 pojęć odnoszących się do nowego obszaru w polskiej logopedii i pedagogice osób niepełnosprawnych, jakim jest zastosowanie alternatywnych i wspomagających sposobów porozumiewania się z dziećmi i dorosłymi z zaburzeniami mowy, języka i komunikacji.Sposoby AAC (augmentative and alternative communication) są procesami wielokrotnie złożonymi, obejmującymi różne komponenty dostosowane do potrzeb osób niemówiących. Na konferencjach poświęconych komunikacji wspomagającej zgłaszanych jest wiele problemów, z jakimi na co dzień borykają się nauczyciele, terapeuci udzielający pomocy dzieciom i dorosłym, którzy z różnych powodów nie są w stanie porozumieć się z innymi osobami. Problemy te często pozostają bez rozwiązań. W prowadzonych dyskusjach wymienia się m.in.: brak dostatecznej liczby wykształconych w tym kierunku specjalistów, problemy terminologiczne, zbyt późne podejmowanie decyzji o właściwej terapii w obszarze porozumiewania się, brak materiałów dydaktycznych, programów i opracowań metodycznych, niską świadomość społeczną dotyczącą możliwości kompensowania poważnych zaburzeń w porozumiewaniu się. Podkreśla się również konieczność prac teoretycznych i badań naukowych z tego zakresu oraz współpracy z naukowcami z wielu dziedzin nauki.poleca ImpulsDo tej pory nie podjęto prób określenia zakresu terminologicznego wspomagających i alternatywnych sposobów komunikacji, a jest to bardzo istotny krok dla rozwoju tej dziedziny. Prezentowana w niniejszej pracy terminologia jest próbą zmierzenia się z tym trudnym obszarem, ale wierzymy, że jest również wkładem w toczące się dyskusje dotyczące roli AAC w działaniach systemowych, które zapewniałyby wszystkim dzieciom i dorosłym dostęp do specjalistycznych oddziaływań, zgodnie z indywidualnymi potrzebami. Mamy nadzieję, że nasza praca poszerzy znajomość specyfiki prezentowanych haseł, a w efekcie podniesie jakość życia tych osób.Słownik powstawał kilka lat - w tym czasie zbierano hasła, weryfikowano je i tworzono definicje odpowiednie dla polskiej nauki. Wiązało się z tym wiele problemów, przede wszystkim dlatego, że większość haseł zamieszczonych w publikacji wychodzi poza tradycyjnie definiowane w logopedii czy pedagogice terminy. Dobierając hasła, starłyśmy się wprowadzić tylko te, które ściśle wiążą się z koncepcjami i strategiami AAC, stąd też wiele terminów otrzymało nowe znaczenia, inne niż powszechnie stosowane, np. skanowanie, kodowanie. Inne, niemające swoich odpowiedników w języku polskim, występujące jako nazwy własne, albo takie, które już się przyjęły na gruncie polskiego AAC, zachowują oryginalne nazwy, np. "GoTalk", "Bigmack" czy "e-tran".